Toldijk was afgelopen weekend ‘the place to be’ want daar werd alweer de vierde ronde van het Nederlands Kampioenschap Autocross verreden, deze keer was het georganiseerd door het Loenens Auto Team ’77. Het was een zeer gevaarlijke baan aan het begin van de dag, wat we in de eerste paar omlopen al zagen, een aantal coureurs reden flinke schade en dat allemaal in dezelfde bocht, later is deze aangepast en verliep alles geweldig. Het weer was ook goed te doen, al waren er hier en daar is wat spetters maar dat mocht de pret niet drukken. Het NK in Rosmalen was voor het team een cross om snel weer te vergeten, we reden er een hoop schade maar dit wisten we allemaal weer te repareren en dus stonden we ook deze keer weer met goede moed klaar om te laten zien wat we kunnen.
Het was tijd voor de eerste manche, en die begon bij ons op het kamp alweer lekker hectisch want er zat ergens een draadje los en probeer die dan maar is te vinden terwijl je iedereen al ziet opstellen.., maar goed we hadden het gelukkig snel gevonden en konden dus snel richting de start, opgesteld op de laatste rij was het wachten totdat de lichten uit gingen. Met een mindere start waren we weg en was het dus inhalen geblazen om die o zo belangrijke punten te pakken zodat je in één keer in de grote finale staat, na een aantal ronde goed de snelheid erin te hebben gehad lagen we ondertussen 5 e, we moesten flink aanpoten want Wouter Terberg zat er dicht op en helaas voor ons wist die er nog voorbij te steken in de laatste ronde. Dus met een zesde plek op zak sloten we de eerste manche af
Terug in het rennerskwartier was het brainstormen geblazen, want ze hadden ons een harde klei baan beloofd, maar deze bleek niet zo hard zijn. Dus welke banden gaan we er onder gooien ? Na een tijdje te denken en de manches goed bekeken te hebben om te zien hoe de baan werd, waren we er uit. De banden eronder, tanken en weer lekker terug naar de hekken om te genieten van de rest van de klassen.
Toen was het alweer tijd voor de tweede manche, deze mochten we aanvangen vanaf de tweede startrij. We hadden gehoopt op een goede start maar helaas was dit niet het geval, teruggevallen naar achteren was het dus weer zaak om naar voren te knokken, maar na twee rondes kwam de snelheid er flink in te zitten en wisten we bij een hoop coureurs binnendoor en buitenom te steken waardoor we opklommen naar de vierde plek, we kwamen in de buurt bij nummer drie maar helaas was daar het zwart-wit geblokt alweer.
Na de tweede manche kwam de mededeling dat Gerard zich moest melden bij het wedstrijdsecretariaat omdat ze vonden dat er iets te ruig gereden werd, verder geen zwarte vlag of officiële waarschuwing. Hierna zijn we weer aan de slag gegaan met de auto, gelukkig hoefde er niks vervangen te worden dus waren we zo klaar met het onderhoud.
De derde manche moest er goed gepresteerd worden om in één keer in de grote finale te zitten, na een degelijke start vanaf de eerste startrij reden we als vijfde, toen vielen we weer een paar plekken terug maar door een goede snelheid kwam Gerard weer terug naar de zesde positie om zo ook te finishen
Helaas niet genoeg punten voor de grote finale, maar we mochten wel vanaf de derde positie de kleine finale beginnen, dit werd een hectische kleine finale. Na een rode vlag moest iedereen de baan af om weer opnieuw op te stellen, verder nog niks aan de hand. Iedereen startte goed totdat er weer een rode vlag kwam, alleen toen kwam Gerard bij ons voor de baan over rijden met twee achterwielen die helemaal hun eigen gang gingen. Gelukkig zag iemand van ons team het en die pakte gelijk onderdelen en gereedschap om richting de voorstart te gaan, maar aangezien we met aardig wat onderdelen, gereedschap en een krik naar de andere kant van het terrein moesten gingen we dat niet redden door snel daar heen te rennen. Gelukkig konden we een auto van het Van Leeuwen team lenen, snel ingeladen en op naar de voorstart. Je hebt altijd maar 10 minuten sleuteltijd tussen een herstart dus moesten we flink aanpoten, aangekomen stonden der al een paar man te wachten en zo hebben we met het hele team plus een paar geweldige vrienden en supporters snel alles weten te vervangen en stonden we alsnog aan de start voor de laatste herstart van de kleine finale. En er was gelukkig loon naar werk want we wisten ons te plaatsen voor de finale.
Op het kamp hebben we met een rot gang de ophanging afgesteld, getankt en alle wielen nagetrokken, want we moesten alweer terug naar de voorstart.
De finale mochten we beginnen als laatste maar gelukkig zijn we hier niet geëindigd, want na een aantal ronden had Gerard goed het ritme te pakken en wist die zich naar voren te knokken tot een negende positie. Niet helemaal het resultaat waar we op zaten te hopen maar als je terug kijkt naar de kleine finale mogen we er best tevreden mee zijn.
Al met al dus weer een hectische dag, maar toch weer af weten te sluiten met een paar puntjes. Het volgende NK is alweer over 3 weken op 19 Augustus, deze zal verreden worden op het klei van Gendringen.
Tot de volgende keer,
Tot cross.